Saffet Ulusoy’un vedası da birleştirici oldu. Sağlık sorunları nedeniyle bir süredir aktif iş yaşamından çekilmiş olan Saffet Ulusoy, hayata veda etti. Altını çizmek gerekir ki; arkasında kıskanılacak başarılar bırakarak gitti.

Bu, aslında Saffet Ulusoy’un üçüncü gidişi oldu. İlkine 24 Şubat 2001 tarihinde Polat Reunesans Otel’de tanık olmuştum. İkincisine ise 21 Eylül 2007 günü Pendik Limanı’ndan ayrılırken. Üçüncü ve sonuncusu Yeni Ulus Mezarlığı’na doğru oldu. İlkinde yanında kardeşi ve birkaç yakını vardı yürürken dik durmaya özen gösteriyordu... İkincisinde ancak birkaç kişinin yardımıyla yürüyebiliyordu. Sonuncu yolculukta ise artık eller üstündeydi. Saffet Ulusoy aslında parça parça gitti. Son giden, belki de en küçük parçasıydı.

Ölüm haberiyle birlikte hastane kapısına koşanlar, evine giderek aile fertleriyle buluşanlar ve ardından Levent Camisi’nin avlusunu dolduranların hemen tamamı, Saffet Ulusoy’un bir biçimde doğrudan tanıştığı kişilerdi. Katılanların ufak bir kısmını da geride kalan aile bireylerinin eşi dostu oluşturdu.

Cenazeye kimler katıldı, ne kadar büyük bir kalabalık vardı gibi bilgileri gazeteler, radyo-TV kanalları ve meslek yayınları ayrıntılarıyla verdi. Ama bir başka açıdan kısaca söylemek gerekirse, uzun yıllar (25 yıl) ‘basın danışmanı’ sıfatıyla kendisiyle çalışan birisi olarak benim gözümle; gelmesinin beklenmesi olağan kim varsa oradaydı. Hatta gelmesi sürpriz olan bazı isimler bile…

Kim ne niyetle gelirse gelsin; Saffet Ulusoy’un cenaze töreni için dolan Levent Camisi’nin avlusu; taşımacılık sektörünün ötesinde, Türkiye Cumhuriyeti’nin son yıllarda bayramlarını ayrı kutlayanlarını bile buluşturdu.

Her alanda kendine özgü bir üslubu bulunan Saffet Ulusoy; unutulmaz kişilik özeliklerini oluşturan espri anlayışı, sempatik hitap biçimi, mücadeleci kişiliğinin yanında yaşattığı uzlaşmacı yanıyla hafızalarda, kendine özgü bir işadamı ve sivil toplum önderi olarak yer etti. Bu tür adamlar, iş yapma biçimleriyle olduğu kadar yaptıkları işlerle de çıtayı yükselttikleri için arkalarından gelenlerin işi daima zordur. Bıraktıkları şirketleri de dernekleri de yönetmek durumunda olanların daha çok çalışmak zorunda kalması, bu yüzdendir.

Üzerinde uzlaşılan ender isimlerden biri olarak Saffet Ulusoy, tüm iş yaşamı boyunca yaptığı gibi kara kışın ortasında yaşanabilecek en güzel havayı yakalayarak, kendisini uğurlayanların yolunu, yolculuğunu kolaylaştırdı.

İnsanları hasretlerine kavuşturan, sevdiklerine ulaştıran, yüklerini ya da beklediklerini taşıyan Saffet Ulusoy, bu kez kendisi taşındı. Sevdiklerinin omuzlarında sonsuzluğa taşınan Saffet Ulusoy artık yaptıklarıyla anılacak. Nur içinde yatsın.